Hıristiyanlık ve Fransız Diline Genel Bir Bakış

Fransa'da Hıristiyanlığın kökleri Roma dönemine kadar uzanmaktadır ve ilk kökleri MS 2. yüzyılda atılmıştır. Dördüncü yüzyıla gelindiğinde, önde gelen bir misyoner olan Tours'lu Aziz Martin'in din değiştirmesinin ardından Hıristiyanlık daha yaygın hale gelmiştir. Frank Kralı I. Clovis'in MS 500 civarında Hıristiyanlığı kabul etmesi, Frankların Roma Katolik Kilisesi ile bütünleşmesine yol açtığı ve Fransa'yı Avrupa Hıristiyanlığında merkezi bir oyuncu haline getirdiği için çok önemli bir ana işaret etmiştir. Ortaçağ döneminde manastırlar ve katedraller gelişti ve Fransa, Hıristiyan teolojisi ve eğitimini büyük ölçüde etkileyen Paris Üniversitesi ve Cluny Manastırı gibi önemli Hıristiyan alimlere ve etkili dini kurumlara ev sahipliği yaptı.

16. yüzyıldaki Protestan Reformu Fransa'da bölünmelere yol açmış, Protestan Huguenotlar Katolik monarşinin zulmüne maruz kalmış ve 1572'deki Aziz Bartholomew Günü Katliamı gibi olaylarla doruğa ulaşmıştır. Nantes Fermanı (1598) kısa bir süreliğine dini hoşgörü sağlamış, ancak daha sonra 1685'te iptal edilerek daha fazla zulme ve birçok Huguenot'un göç etmesine yol açmıştır. Fransa'da Hıristiyanlık, sekülerleşme yoluyla Kilise'nin etkisini önemli ölçüde zayıflatan Fransız Devrimi'ne (1789) kadar ağırlıklı olarak Katolik olarak kalmıştır. Bugün Fransa'da laiklik güçlü olsa da, Hıristiyanlık, özellikle de Katoliklik, kültürel geleneklerde etkili olmaya devam ederken, Protestanlık ve büyüyen Evanjelik topluluklar Fransızca konuşulan Hıristiyan coğrafyasında kendi varlıklarını ortaya koymuşlardır.

Fransızca Kutsal Kitap çevirisinin tarihi, Kutsal Kitap'ın bazı bölümlerinin Eski Fransızca'ya çevrildiği Orta Çağ'da başlamıştır. Ancak, 16. yüzyılın başlarına kadar tam bir Fransızca İncil mevcut değildi. John Calvin'in kuzeni Pierre Robert Olivétan'ın adını taşıyan ve 1535 yılında yayınlanan Olivétan İncili, doğrudan İbranice ve Yunancadan Fransızcaya çevrilen ilk eksiksiz İncil'dir. Protestan reformcular tarafından desteklenen bu çeviri, Reformasyon sırasında Huguenotlar olarak bilinen Fransızca konuşan Protestanlar için önemli bir metin haline gelmiştir.

Buna karşılık Katolik Kilisesi, Protestan versiyonlarına karşı koymak için Latince Vulgate'den tercüme edilen Louvain İncili (1550) adlı kendi Fransızca çevirisini üretti. Daha sonra, Jansenist hareketten akademisyenler tarafından tercüme edilen Port-Royal İncili (1667) bir diğer önemli Katolik Fransızca İncil oldu. 1880'de tamamlanan Protestan Louis Segond çevirisi, Protestanlar arasında en yaygın kullanılan Fransızca İncillerden biri olmuş ve günümüzde de etkisini sürdürmektedir. Katolikler için Bible de Jérusalem (1956) ve Segond'un eserinin çağdaş güncellemeleri gibi modern Fransızca çeviriler, Hıristiyanlığın yüzyıllardır Fransızca konuşanlar için erişilebilir olmasına yardımcı olan uzun süreli bir Fransızca Kutsal Kitap geleneğini yansıtmaktadır.