مروری بر مسیحیت و زبان مغولی

قدمت مسیحیت در مغولستان به قرن هفتم و هشتم، زمانی که کلیسای نسطوری (یک سنت مسیحی شرقی) در امتداد جاده ابریشم گسترش یافت و به قبایل مختلف ترک و مغول در آسیای مرکزی رسید. در قرن سیزدهم، در طول امپراتوری مغول، مسیحیت توسط برخی از اعضای خانواده سلطنتی و اشراف مغول انجام می شد، به ویژه به دلیل اتحاد با قدرت های مسیحی و تعامل با بازرگانان و دیپلمات های مسیحی. با این حال، مسیحیت در میان جمعیت وسیع‌تری که عمدتاً ادیان سنتی مغولی مانند تنگریسم و ​​بعداً بودیسم تبتی را انجام می‌دادند، جایگاهی قوی به دست نیاورد.

پس از قرن‌ها نفوذ محدود مسیحی، مسیحیت پس از تغییر کشور به سمت دموکراسی در سال 1990 در مغولستان دوباره ظهور کرد، که آزادی مذهبی بیشتری را ممکن ساخت. مبلغان از فرقه‌های مختلف ترجمه‌های مدرنی را معرفی کردند کتاب مقدس به زبان مغولی و از تأسیس کلیساهای مسیحی مغولی حمایت کرد. امروزه، در حالی که هنوز یک اقلیت است، مسیحیت در میان مغولی‌ها با کلیساها و منابع مسیحی موجود به زبان مغولی در حال رشد است. کتاب مقدس مغولی و دیگر ادبیات مسیحی همچنان نقش مهمی در دستیابی به نوکیشان جدید و حمایت از جامعه کوچک اما فعال مسیحی در مغولستان ایفا می کنند.